Μαμά, πότε θα γυρίσουμε πίσω το μωρό που φέρατε σπίτι;

Η γέννηση ενός παιδιού δεν μπορεί παρά να είναι ένα ευχάριστο γεγονός. Ένα νέο μέλος έρχεται στην οικογένεια, που με τη παρουσία του δυναμώνει τις ενδοοικογενειακές σχέσεις. Ωστόσο, τα πράγματα δεν είναι πάντα έτσι. Συχνά, τα μέλη μιας οικογένειας δεν είναι έτοιμα για την υποδοχή του. Κι αυτό δεν αφορά μόνο το μικρό αδερφάκι, αλλά και τους ίδιους τους γονείς. Το μεγαλύτερο παιδί έχει δίκιο όταν λέει στη μαμά του να επιστρέψει το καινούριο μωρό, αφού δυσκολεύεται να δεχτεί ότι κάποιος άλλος παίρνει τη θέση του στην οικογένεια. Το καινούριο μωρό συγκεντρώνει το ενδιαφέρον όλων. Το παιδί μπορεί να σκέφτεται πώς δε νοιάζονται πια γι’ αυτό και πως δεν το αγαπούν. Συχνά, οι γονείς αναφέρουν ότι το μεγαλύτερο
παιδί εκφράζεται επιθετικά προς το μικρότερο. Γενικά, νιώθει ότι έχασε τη θέση του μέσα στην οικογένεια και τώρα πρέπει να βρει μια καινούρια. Το παιδί χρειάζεται να συμμετέχει σε όλα τα στάδια, από την εγκυμοσύνη έως τον τοκετό. Πάνω από όλα, χρειάζεται να είστε ειλικρινείς για όλες τις επικείμενες αλλαγές που θα συμβούν στην οικογένειά σας και να συμπεριλάβετε το παιδί σας σε όλη τη διαδικασία της προετοιμασίας, χωρίς υπερβολές. Θα μπορούσατε, για παράδειγμα, να επιδιώξετε τη συμμετοχή του στην επιλογή της κούνιας και των ρούχων του καινούριου μωρού. Δώστε του να καταλάβει ότι δεν έχει λόγο να ανησυχεί, γιατί και εσείς και ο μπαμπάς του θα συνεχίσετε να το αγαπάτε όπως και πριν. Παρόλα αυτά η ζήλια είναι ένα φυσιολογικό, αναμενόμενο και αποδεκτό συναίσθημα. Οι γονείς δε χρειάζεται να αγχώνονται, αλλά να το αντιμετωπίζουν με ηρεμία και ψυχραιμία, δίνοντας χρόνο και χώρο στο παιδί να βιώσει και να κατανοήσει το καινούριο αυτό συναίσθημα. Κάποια πράγματα  που θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους γονείς είναι για παράδειγμα το να περνάνε έστω και λίγο ποιοτικό χρόνο με το μεγαλύτερο παιδί, να αποφεύγουν να συγκρίνουν τα παιδιά, αλλά αντίθετα να εκτιμούν και να προάγουν τη διαφορετικότητά τους. Χρειάζεται να επιτρέπουν στα παιδιά να εκφράζουν τα συναισθήματα τους και να τα βοηθούν να τα αποδεχτούν. Επίσης, είναι καλό να αποφεύγουν να χρησιμοποιούν σχόλια όπως «δεν μπορούμε να πάμε τώρα στις κούνιες γιατί ο αδερφός σου πρέπει να κοιμηθεί» ή «δεν μπορώ να παίξω μαζί σου γιατί αλλάζω το μωρό». Ένα γενικότερο σχόλιο, όπως «θα παίξουμε σε λίγο» ή «θα πάμε στις κούνιες το απόγευμα» βοηθά το παιδί να διαχωρίσει την άρνηση του γονιού από την ύπαρξη ενός αδερφού. Είναι σημαντικό να επιβραβεύουν τη θετική συμπεριφορά των παιδιών, χωρίς να συγχέουν την επιβράβευση με τη δωροδοκία. Όπως η αγορά ενός παιχνιδιού ως αντάλλαγμα για μια καλή και θετική συμπεριφορά. Η ενθάρρυνση και η καλή επικοινωνία είναι τα καλύτερα όπλα για την αντιμετώπιση της ζήλιας. Γι’ αυτό και οι συνέπειες για αρνητικές συμπεριφορές χρειάζεται να είναι προσεκτικά επιλεγμένες, ώστε να διδάξουν στο παιδί πως να συμπεριφέρεται γενικά, χωρίς να εμπλέκεται το αδερφάκι. Αν, για παράδειγμα, του στερήσουμε ένα παιχνίδι επειδή χτύπησε τον αδερφό του, το κάνουμε επειδή δεν θέλουμε να χτυπάει. Το σχόλιο που θα συνοδεύει μια τέτοια συνέπεια θα είναι ουδέτερο, π.χ. «έχουμε πει ότι δεν χτυπάμε όταν θυμώνουμε. Λυπάμαι, αλλά δεν μπορείς να παίξεις με το τρενάκι για την υπόλοιπη μέρα». Θυμηθείτε ότι όσο και να προσπαθείτε να μην υπάρχουν αντιζηλίες και αψιμαχίες, αυτές θα συνεχίσουν να υπάρχουν λόγω του ότι εκ των πραγμάτων, δεν είναι δυνατό να δώσετε ακριβώς την ίδια προσοχή ταυτόχρονα και στα δύο ή τρία παιδιά. Τονίστε στον εαυτό σας και στα παιδιά, ότι προσπαθείτε πάντα για το καλύτερο για το καθένα ξεχωριστά, και εστιάστε στο γεγονός ότι το καλύτερο που έχετε να τους προσφέρετε είναι ότι πάντα θα έχουν το ένα το άλλο.

Οι γονείς είναι σημαντικό να αντιμετωπίσουν την κατάσταση με υπομονή. 

Εξάλλου, όλα γίνονται για τα παιδάκια τους!

Ελένη Α. Αλεξανδρίδου

Φιλόλογος

Πτυχιούχος Τμήματος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας  Ιωαννίνων

Ειδίκευση στον Τομέα της Παιδαγωγικής Επιστήμης

Κάτοχος Πιστοποίησης Επάρκειας Γνώσης της Γραφής Braille

www.filologosonline.gr

 e-mail: filologosonline.gr@gmail.com